آرتریت پسوریاتیک (PsA) می تواند مفاصل پا و مچ پا و همچنین ساختارهای حمایت کننده از مفصل را تحت تاثیر قرار دهد.
بر اساس گزارش بنیاد ملی پسوریازیس امریکا ، تا ۵۰ درصد از افرادی که با پسوریاتیک زندگی می‌کنند، در جایی که تاندون‌ها و رباط‌ها با استخوان‌های پا برخورد می‌کنند، دچار التهاب می‌شوند.
این نوع از آرتریت در پاها می تواند راه رفتن و انجام فعالیت های روزمره را سخت کند. گزینه های درمانی برای کاهش سرعت بیماری و تسکین علائم وجود دارد. با درمان مناسب، افراد مبتلا به پسوریازیس می توانند درد را مدیریت کنند، فعال بمانند و زندگی رضایت بخشی داشته باشند.
این مقاله به شما کمک می‌کند بفهمید که آرتریت پسوریاتیک چگونه روی پاهای شما تأثیر می‌گذارد و چگونه می‌تواند ظاهر شود. این توضیح می دهد که چرا تشخیص آرتریت پسوریاتیک در مراحل اولیه و درمان موثر می تواند به جلوگیری از عوارض شدیدتر و سیستمیک کمک کند.
آرتریت پسوریاتیک چیست؟
PsA یا آرتریت پسوریاتیک نوعی آرتریت التهابی است که اغلب افراد مبتلا به بیماری پوستی خود ایمنی پسوریازیس را تحت تاثیر قرار می دهد. این می تواند هر یک از مفاصل پا، به علاوه مفاصل مچ پا و رباط ها و تاندون های پا را درگیر کند.
همچنین باعث می شود قسمت هایی از پا ملتهب، دردناک و حساس شوند.
پسوریاتیک هم روی مردان تاثیر می گذارد و هم روی زنان و در یک جنسیت بیشتر یا کمتر نیست
بر اساس گزارش بنیاد ملی پسوریازیس امریکا، تخمین زده می شود که ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس نیز آرتریت پسوریاتیک دارند. پسوریازیس ۲ تا ۳ درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد
علل و عوامل خطر پسوریاتیک
درگیری پا در پسوریاتیک می تواند باعث درد و مشکلات قابل توجهی در راه رفتن شود، به خصوص در صبح و بعد از نشستن طولانی مدت.
پسوریاتیک همچنین با بسیاری از بیماری های مختلف پا، از جمله داکتیلیت، تاندونیت آشیل، فاسیای کف پا و آرتریت موتیلان مرتبط است.
داکتیلیت التهاب شدید اطراف مفاصل انگشت یا پا است. التهاب شدید می تواند انگشتان را شبیه سوسیس کند. داکتیلیت شدید می تواند باعث سفت شدن انگشتان پا به حدی شود که خم کردن آنها دشوار و دردناک باشد.
تاندونیت آشیل زمانی اتفاق می‌افتد که تاندونی که ماهیچه‌های ساق پا (تاندون آشیل) را به پاشنه متصل می‌کند، در جایی که به استخوان پاشنه می‌چسبد، دردناک یا ملتهب می‌شود.
فاشیای پلانتار باعث التهاب در محلی می شود که فاسیای کف پا (بافت نرم زیر پا) به استخوان پاشنه می چسبد.
آرتریت موتیلانز یکی از عوارض پسوریاتیک است. با التهاب شدید مشخص می شود که به مفاصل دست و پا آسیب می رساند و در نتیجه تغییر شکل و ناتوانی ایجاد می کند.
ارتریت پسوریاتیک چه شکلی است؟
آرتریت پسوریاتیک می تواند پاشنه ها و مچ پا، انگشتان پا و وسط یا بالای پا را درگیر کند.
آرتریت پسوریاتیک در پاشنه و مچ پا
مچ پا وقتی تحت تأثیر PsA قرار می گیرد می تواند منبع درد شدید و بی ثباتی باشد. علائم پسوریاتیک در پاشنه پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سفتی هنگام بیدار شدن در صبح
- درد مکرر در پاشنه پا
- تورم پاشنه پا
- محدود شدن دامنه حرکتی پا
- تغییرات پوستی
التهاب در پاشنه پا می‌تواند باعث ایجاد ضربه‌هایی در محل اتصال تاندون‌ها یا رباط‌ها به استخوان‌ها شود. می‌تواند منجر به شرایطی شود که باعث درد پاشنه می‌شود که شامل بورسیت رتروکلکانئال می‌شود، وضعیتی که در آن بورس (کیسه پر از مایع در استخوان پاشنه) ملتهب می‌شود. ایجاد درد و تورم
علائم دیگر پسوریاتیک در مچ پا شامل تورم و سفتی مچ پا و مشکلات حرکتی است. این عارضه در نهایت بر راه رفتن تأثیر می گذارد
پسوریاتیک در انگشتان پا
PsA در انگشتان پا اغلب نتیجه ساییدگی و پارگی غضروف در مفاصل انگشت پا یا التهاب مفاصل انگشت پا است.
انگشت شست پا اغلب تحت تأثیر قرار می گیرد، اما انگشتان دیگر نیز می توانند درگیر شوند.
علائم رایج پسوریاتیک انگشتان پا ممکن است شامل درد باشد که رفع آن ساعت ها یا روزها طول می کشد و تورم و التهاب در داخل و اطراف مفاصل انگشت پا دیگر علایم آن است
PsA می تواند باعث درد و تورم قابل توجهی شود. گاهی اوقات انگشتان پا چنان متورم می شوند که می توانند شبیه سوسیس و کالباس شوند (داکتیلیت).
علائم دیگر ارتریت در انگشتان پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- محدودیت دامنه حرکتی به دلیل تورم یا آسیب غضروف
- ایجاد خارهای استخوانی که می تواند حرکت را بیشتر محدود کند
- سختی و درد با خم شدن انگشتان پا
- انگشتی که ممکن است برای همیشه به سمت پایین خم شود
- دردی که با فعالیت های تحمل وزن بدتر می شود – دویدن، راه رفتن، بالا رفتن از پله ها و غیره.
- ایجاد برآمدگی یا زخم
- ناخن های پا حفره دار، جدا شده و ضخیم شده می شوند
- پیچ خوردن انگشتان پا – انگشت چکشی یا پنجه ای
پنجه پا
پنجه پا وضعیتی است که در آن انگشتان پا به حالت پنجه مانند خم می شوند. پنجه انگشتان پا به خودی خود یک مشکل جدی نیستند، اما به طور کلی نشانه یک بیماری زمینه ای مانند پسوریاتیک هستند.
در صورتی که انگشتان پای شما نشانه هایی از چنگال شدن را نشان دهد، باید با پزشک خود تماس بگیرید. انگشتان پاهای شما ممکن است در اوایل انعطاف پذیر به نظر برسند، اما ممکن است در طول زمان به طور دائم در این موقعیت گیر کنند. درمان برای جلوگیری از این اتفاق مهم است.
PsA در وسط/بالای پا
PsA ممکن است وسط یا بالای پا را تحت تأثیر قرار دهد. در قسمت میانی پا، علائم شامل درد و تورم است که با ایستادن و راه رفتن بدتر می شود.
سایر تغییرات در ظاهر پا
PsA می تواند باعث تغییر در ظاهر پا شود. اینها شامل تغییرات پوست و ناخن، بونیون و التهاب بورس است.
تغییرات پوست و ناخن بر اثر پسوریاتیک
PsA می تواند باعث تغییرات پوست و ناخن شود. به عنوان مثال، بثورات مرتبط با پسوریاتیک و پسوریازیس می توانند در هر نقطه از بدن، از جمله روی پاها ایجاد شوند.
PsA همچنین با وضعیتی به نام پوستولوزیس پالموپلانتار همراه است که می‌تواند باعث ایجاد تاول‌های ریز و پر از چرک در کف پا شود. تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به PsA درگیری ناخن خواهند داشت.
تغییرات ناخن شامل فرورفتگی های کوچک در ناخن ، ضخیم شدن، شکننده شدن ناخن ها و اونیکولیز ( جدا شدن ناخن ها از بستر ناخن ) است.
پینه پا
بونیون ها برجستگی های استخوانی هستند که در مفصل پایه شست پا ایجاد می شوند. آنها زمانی رخ می دهند که استخوان های قسمت جلویی پا از جای خود خارج شوند. این کار باعث می شود که نوک انگشت شست پا به سمت انگشتان کوچکتر کشیده شود و مفصل پایه انگشت شست پا برجسته شود.
پوست پوشاننده بونیون ممکن است قرمز و دردناک شود.
بورس ها
بورس ها کیسه های نازک و پر از مایع هستند که به عنوان یک بالشتک عمل می کنند و اصطکاک بین استخوان ها و بافت های نرم مانند ماهیچه ها، تاندون ها و پوست را کاهش می دهند. پا و مچ پا دارای چندین بورس است.
شرایطی مانند ارتریت پسوریاتیک می تواند باعث ملتهب شدن بورس ها شود و منجر به علامتی به نام بورسیت شود. بورسیت می تواند باعث درد، تورم و قرمزی شود. درد بورسا می تواند ناتوان کننده باشد و بر توانایی راه رفتن تأثیر بگذارد.