می خواهیم در مورد واگیر دار بودن و نحوه سرایت پسوریازیس بین افراد مختلف صحبت کنیم که آیا پسوریازیس یک بیماری مسری است یا خیر
آیا پسوریازیس واگیر دار و مسری است ؟
پاسخ به این سوال این است : پسوریازیس هرگز مسری نیست. بر خلاف برخی از بیماری های پوستی دیگر مانند گال، زرد زخم و MRSA، پسوریازیس توسط باکتری های مسری یا نوع دیگری از عفونت ایجاد نمی شود.
پسوریازیس یک اختلال خود ایمنی است. طبق گفته آکادمی پوست آمریکا (AAD)، برای ایجاد این بیماری باید ژن های خاصی داشته باشید. داشتن ژن لزوماً به این معنی نیست که شما به این بیماری مبتلا خواهید شد. با این حال، اگر این ژن ها را دارید، محرک های محیطی معمولاً این وضعیت را فعال می کنند.
پنج نوع مختلف پسوریازیس وجود دارد. هر نوع از پسوریازیس بثورات منحصر به فردی دارد که ممکن است شبیه شرایط پوستی مسری باشد:
پسوریازیس پلاکی باعث ایجاد لکه های قرمز و برجسته در پوست می شود. این لکه‌ها معمولاً توسط تجمع نقره‌ای پوسته‌پوسته یا سلول‌های مرده پوست پوشیده می‌شوند.
پسوریازیس روده ای باعث ایجاد لکه های قرمز کوچک در سراسر پوست می شود. اغلب پس از یک بیماری یا عفونت، مانند گلودرد استرپتوکوکی، اتفاق می افتد.
پسوریازیس پوسچولار باعث ایجاد برجستگی های دردناک و پر از چرک در کف دست و پا می شود که ممکن است خارش داشته باشد. پسوریازیس پوسچولار همچنین ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا مانند تب، لرز و از دست دادن اشتها ایجاد کند.
پسوریازیس معکوس باعث ایجاد لکه های قرمز و زخمی در پوست می شود. معمولا در چین های پوستی ایجاد می شود.
پسوریازیس اریترودرمیک باعث می شود پوست قرمز روشن شود. شبیه آفتاب سوختگی شدید و سراسری است. بدن نمی تواند دمای خود را حفظ کند و ممکن است باعث ضربان قلب سریع، درد شدید و خارش شدید شود. پسوریازیس اریترودرمیک یک وضعیت اورژانسی است.
چگونه به پسوریازیس مبتلا می شوید؟
علت دقیق پسوریازیس به طور کامل شناخته نشده است. تصور می‌شود که سلول‌های T بیش فعال، که سلول‌هایی هستند که با ویروس‌ها و باکتری‌های بدن شما مبارزه می‌کنند، دخیل هستند. در افراد مبتلا به پسوریازیس، سلول های T به سلول های سالم پوست حمله می کنند و سایر پاسخ های ایمنی را فعال می کنند. این باعث افزایش تولید سلول های پوستی سالم، سلول های T و سایر گلبول های سفید خون می شود.
در نتیجه سلول های پوستی بیش از حد در لایه بیرونی پوست تجمع می یابند. به همین دلیل است که برخی از انواع پسوریازیس باعث می شود پوست ظاهری پوسته پوسته پیدا کند. به طور معمول هفته ها طول می کشد تا سلول های پوستی جدید تشکیل شوند، اما در افراد مبتلا به پسوریازیس، سلول های پوست در عرض چند روز تشکیل می شوند. بدن سلول های اضافی را دفع نمی کند و ضایعات پسوریازیس ایجاد می شود.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، از جمله افراد مبتلا به HIV یا کسانی که عفونت های مکرر دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به پسوریازیس هستند.
چه عواملی باعث شعله ور شدن پسوریازیس می شود؟
بسیاری از عوامل محیطی و شیوه زندگی ممکن است باعث تشدید پسوریازیس شوند. همه افراد مبتلا به پسوریازیس محرک های یکسانی ندارند. محرک های رایج عبارتند از:
- قرارگیری در معرض نور خورشید
- سیگار کشیدن
- عفونت ها
- آسیب های پوستی، مانند بریدگی، نیش حشرات و سوختگی
- فشار بیش از حد روی پوست
- قرار گرفتن در معرض دمای سرد
- مصرف برخی داروها مانند لیتیوم، داروهای فشار خون
- استفاده سنگین از الکل
بررسی اثرات مخرب سیگار بر پسوریازیس
توجه داشته باشید که سیگار فقط یک محرک پسوریازیس نیست. همچنین ممکن است در توسعه آن نقش داشته باشد و شدت بیماری را افزایش دهد.
تحقیقات نشان می دهد که سیگار کشیدن ممکن است از هر پنج مورد یک مورد پسوریازیس ایجاد کند و خطر ابتلا به این بیماری را دو برابر کند. این ممکن است به دلیل اثرات نیکوتین بر سلول های پوست، التهاب پوست و سیستم ایمنی بدن شما باشد.
اگرچه برخی می گویند که آلرژی ها و برخی غذاها می توانند باعث تشدید پسوریازیس شوند، این ادعاها بیشتر در حد یک ادعا هستند و با تحقیقات علمی ثابت نشده اند
در برخی موارد، پزشک می‌تواند بیوپسی پوست را برای تایید تشخیص و نوع پسوریازیس شما انجام دهد.
هنوز هیچ درمانی برای پسوریازیس در دسترس نیست. با این حال، این بیماری ممکن است رو به بهبودی باشد. هدف از درمان پسوریازیس متوقف کردن یا کند کردن ظاهر هر ضایعه و سپس کشف هر گونه محرکی برای کاهش شیوع است. این کار از طریق کند کردن رشد سلول های پوست، کاهش التهاب و پوسته پوسته شدن و صاف کردن پوست انجام می شود. ممکن است بتوانید این کار را از طریق دارو، درمان های موضعی و نور درمانی انجام دهید.