استئوآرتریت فرسایشی نوعی آرتروز است که در درجه اول انگشتان دست را درگیر می کند. علائم شامل درد، تورم، گرما و قرمزی است. زنان حدود ۵۰ سال بیشتر در معرض خطر هستند، احتمالاً به دلیل از دست دادن استروژن این اتفاق میفتد.
استئوآرتریت فرسایشی نوعی استئوآرتریت التهابی است. می تواند در مفاصل لولای انگشتان دست و کمتر در انگشتان پا ایجاد شود. از نظر بالینی، این مفاصل به عنوان مفاصل بین فالانژیال شناخته می شوند.
تحقیقات نشان می دهد که کمتر از ۳ درصد افراد به آرتروز فرسایشی مبتلا می شوند. حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به استئوآرتریت علامت دار این بیماری مفصلی التهابی را دارند.
استئوآرتریت فرسایشی می تواند باعث مشکلات ذیل شود :
- سخت شدن استخوان نزدیک غضروف که به اسکلروز ساب غضروفی معروف است
- باریک شدن فضای بین استخوان ها
- تخریب و فرسایش برخی از مواد استخوانی
این مقاله به بررسی علائم، علل، تشخیص و درمان آرتروز فرسایشی می پردازد.
علائم آرتروز فرسایشی چیست؟
تشخیص استئوآرتریت فرسایشی برای پزشکان، حتی با اشعه ایکس و سایر آزمایشات تصویربرداری، چالش برانگیز است. تجزیه و تحلیل ده ها مطالعه نشان داد که برخی از پزشکان در مورد اینکه چه تغییرات مفصلی نشان دهنده استئوآرتریت فرسایشی است، اختلاف نظر دارند.
یکی از نشانه های پذیرفته شده این بیماری، ظهور ناگهانی آن است. سفتی و درد همراه با استئوآرتریت معمولی به تدریج ایجاد می شود. با این حال، علائم استئوآرتریت فرسایشی معمولاً بدون هشدار قبلی ظاهر می شوند.
این علائم در درجه اول انگشتان دست را تحت تأثیر قرار می دهند و معمولاً عبارتند از:
- درد ناگهانی
- تورم
- احساس گرما
- سرخی
- کاهش عملکرد دست (مثلاً گرفتن اشیاء سخت تر می شود)
تغییرات عملکرد مفصل معمولاً در مفاصل پروگزیمال انگشتان (در وسط انگشتان) به جای مفاصل دیستال (نزدیکتر به نوک انگشتان) رخ می دهد.
چه چیزی باعث استئوآرتریت فرسایشی می شود؟
متخصصان بهداشت در مورد اینکه آیا استئوآرتریت فرسایشی شکل تهاجمی استئوآرتریت معمولی است یا یک نوع مشخص از آرتریت اختلاف نظر دارند.
آرتروز معمولی به دلیل ساییدگی و پارگی مفاصل در طول زمان رخ می دهد یا آسیبی است که به درستی بهبود نمی یابد. استئوآرتریت فرسایشی منشأ مشابهی ندارد. محققان بر این باورند که هورمون ها ممکن است دخیل باشند زیرا زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند.
احتمال دیگری که متخصصان می دهند آرتروز فرسایشی یک بیماری خودایمنی است.
چه کسانی در خطر استئوآرتریت فرسایشی هستند؟
استئوآرتریت فرسایشی اغلب زنان در سنین ۵۰ سالگی را تحت تاثیر قرار می دهد. محققان بر این باورند که از دست دادن استروژن ممکن است نقش داشته باشد، به خصوص که آرتروز معمولی دست و زانو در افراد پس از یائسگی بسیار شایع تر است.
سابقه خانوادگی و ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به استئوآرتریت فرسایشی و بالا بردن شانس متبلا شدن به آن را دارد
وجود آرتروز معمولی نیز ممکن است خطر را افزایش دهد. شیوع تخمین زده شده استئوآرتریت فرسایشی در جمعیت عمومی کمتر از ۳ درصد است. با این حال، این میزان در میان افراد مبتلا به استئوآرتریت علامتدار دست به حدود ۱۰ درصد میرسد.
CDC امریکا گزارش میدهد که تقریباً ۵۰ درصد از افراد ۶۵ ساله و بالاتر، تشخیص برخی از انواع آرتریت را دریافت کردهاند.
آرتروز فرسایشی چگونه تشخیص داده می شود؟
علائم استئوآرتریت فرسایشی، مانند انگشتان دردناک و متورم، می تواند شبیه به آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) باشد. آرتریت پسوریاتیک نیز می تواند از انگشتان دست شروع شود. گاهی اوقات، پزشکان ممکن است در ابتدا استئوآرتریت فرسایشی را اشتباه تشخیص دهند.
یک تمایز مهم این است که استئوآرتریت فرسایشی معمولاً مچ دست یا مفاصلی را که در آن انگشتان به کف دست میرسند، درگیر نمیکند
پزشک تشخیص خود را با بررسی کامل علائم و سوابق پزشکی شخصی و خانوادگی بیمار آغاز می کند. آزمایشات تصویربرداری نیز برای تشخیص صحیح ضروری است. یکی از تمایزات مشخص، کیست های ساب غضروفی یا ژئود در انگشتان است که در اثر تخریب غضروف و استخوان در مفاصل ایجاد می شود.
یکی دیگر از نشانه های آرتروز فرسایشی که آن را از آرتروز استاندارد متمایز می کند وجود فرسایش استخوان است
استئوآرتریت فرسایشی چگونه درمان می شود؟
هیچ درمانی برای استئوآرتریت فرسایشی وجود ندارد. این یک وضعیت پیشرونده است که قابل برگشت نیست. هدف از درمان مدیریت شدت علائم و حفظ عملکرد مناسب مفصل است.
بسیاری از درمانهای استئوآرتریت فرسایشی مانند درمانهای استاندارد استئوآرتریت هستند. با این حال، شدت علائم شما بهترین رویکرد را برای شما تعیین می کند.
NSAID ها و مسکن ها
مسکنهای بدون نسخه و تجویزی معمولاً خط اول درمان استئوآرتریت فرسایشی هستند.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن (Advil)، می توانند به کاهش التهاب مرتبط با این بیماری کمک کنند.
مسکنها، از جمله استامینوفن (تیلنول)، میتوانند مسکنهای بسیار مؤثری باشند که مخصوصاً برای افرادی که نمیتوانند NSAID مصرف کنند مفید هستند.
تزریق استروئید
هدف از تزریق استروئید کاهش التهاب و درد است، اما شما فقط می توانید چند بار در سال تزریق را در یک مفصل انجام دهید. به طور معمول، آنها در کاهش موقت علائم در مفاصل بزرگتر مانند زانو یا شانه موثرتر هستند تا مفاصل کوچکتر مثل دست.
بیولوژیک: حوزه ای از مطالعات آینده
بیولوژیک ها داروهایی هستند که از میکروارگانیسم های زنده ساخته می شوند. یک کارآزمایی در سال ۲۰۱۸ نشان داد که یک ماده بیولوژیکی به نام اتانرسپت به کاهش درد پس از ۱ سال و بهبود سلامت استخوان در گروه کوچکی از افراد مبتلا به استئوآرتریت فرسایشی کمک کرد. با این حال، محققان اذعان کردند که برای تأیید یافته های آنها به یک مطالعه بزرگتر و طولانی مدت نیاز است.
فیزیوتراپی
وقتی عملکرد انگشت و دست مختل می شود، کارهای اساسی مانند بستن دکمه پیراهن یا استفاده از ظروف غذا خوردن می تواند چالش برانگیز شود. یک فیزیوتراپیست می تواند روش های اصلاح شده ای را به شما آموزش دهد تا کارهای روزمره را به تنهایی یا با کمک ابزار و دستگاه های خاص انجام دهید.
یک فیزیوتراپ افراد مبتلا به استئوآرتریت فرسایشی را تشویق می کند تا تمریناتی را برای تقویت مفاصل آسیب دیده و بهبود عملکرد آنها انجام دهند.
گرما درمانی
استفاده از کمپرس گرم یا خیساندن آب داغ یکی از پایه های اصلی درمان آرتروز است. گرما به باز شدن رگهای خونی کمک میکند تا اکسیژن و مواد مغذی بیشتری را به بافت مفاصل شما برساند و سفتی را کاهش داده و درد را تسکین دهد.