قبل از رفتن به استخر ، فرد مبتلا به پسوریازیس باید از آشنایی با اثرات احتمالی انواع مختلف آب بر روی پوست خود و اتخاذ چند استراتژی مراقبتی بهره مند شود.
استخر رفتن و آب تنی پس از یک زمستان سرد و خشک، ممکن است به عنوان یک روش تسکین دهنده برای افراد مبتلا به پسوریازیس باشد. هوای گرمتر و افزایش سطح نور خورشید و رطوبت – در حد اعتدال – ممکن است به تسکین پوست کمک کند.
برای بسیاری از مردم، تابستان به معنای رفتن به استخر یا ساحل است. شنا کردن در فضای باز ممکن است به برخی از علائم پسوریازیس کمک کند، اما مراقبت از پوست برای جلوگیری از تحریک ناشی از نمک یا کلر مهم است.
چگونه استخر بر پسوریازیس تاثیر می گذارد
شنا کردن در استخر ممکن است به تسکین برخی از علائم پسوریازیس کمک کند، و بنیاد ملی پسوریازیس امریکا (NPF) شنا کردن داخل استخر در ماههای گرمتر را توصیه میکند.
این به این دلیل است که آب گرم می تواند به حذف سلول های مرده پوست کمک کند، که می تواند ظاهر پوست را بهبود بخشد و ممکن است به طور موقت به تسکین خارش مرتبط با پسوریازیس کمک کند.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که آب نمک و کلر بیش از حد می تواند پوست را خشک کرده و باعث بثورات پوست شود، به ویژه زمانی که علائم تشدید می شوند.
به طور کلی، مراقبت کردن از پوست قبل و بعد از فعالیت های آبی کلیدی است.
ممکن است شما در آب های مختلف شنا کنید :
آب نمک
شنا در دریا یا سایر آب های نمکی ممکن است به طور مستقیم به علائم پسوریازیس کمک کند. فواید حمام یا استخر کردن آب نمک برای افراد مبتلا به پسوریازیس به قدری شناخته شده است که این درمان نام خاص خود را دارد: بالنیوتراپی.
برای قرنهی پیش ، افراد مبتلا به اختلالات پوستی به دریای مرده، یکی از نمکیترین آبهای روی زمین رفته بودند و به دنبال تسکین علائم خود بودند. و با گذشت زمان، حمام آب شور به عنوان یک عنصر موثر در درمان پسوریازیس ظاهر شده است.
در مطالعهای در سال ۲۰۱۷، ۸۰ فرد مبتلا به پسوریازیس که به مدت ۳ هفته جلسات درمانی منظمی در استخر آب نمکی داشتند، بهبود قابل توجهی را در علائم پسوریازیس و التهاب زمینهای خود تجربه کردند. مطالعه دیگری که چند سال قبل انجام شد، نشان داد که بالنیوتراپی همچنین میتواند باعث ایجاد میکروبیوم پوستی سالم شود.
تحقیقات جدیدتر در سال ۲۰۲۰ نشان می دهد که ترکیب حمام آب نمک با درمان با اشعه ماوراء بنفش ممکن است علائم پسوریازیس را بیشتر بهبود بخشد.
شنا کردن در آب نمک برای دورههای کوتاه ممکن است فوایدی داشته باشد و به پاکسازی سلولهای پوستهدار پوست و کاهش التهاب و تحریک کمک کند.
آب کلر
کلر و سایر مواد شیمیایی موجود در استخرها می توانند علائم برخی بیماری های پوستی را ایجاد کنند. برای افراد مبتلا به پسوریازیس، این مواد شیمیایی میتواند باعث خشکی و تحریک شود که میتواند باعث تشدید پسوریازیس گردد.
با این حال، اتخاذ استراتژی های مراقبتی خاص می تواند به محافظت از پوست و حفظ سلامت آن پس از شنا در استخر کمک کند.
چگونه از پوست خود در استخر آب کلر مراقبت کنیم ؟
بنیاد ملی پسوریازیس امریکا راه های زیر را برای محافظت از پوست در برابر خشکی و تحریک ناشی از مواد شیمیایی در استخرها و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آب کلر توصیه می کند.
قبل از ورود به آب
مرطوب کردن پوست : استفاده از یک لایه نازک مرطوب کننده می تواند در برابر مواد شیمیایی از پوست شما محافظت کند.
از کرم ضد آفتاب استفاده کنید: هر فردی که در فضای باز شنا می کند ممکن است خطر آفتاب سوختگی داشته باشد که می تواند باعث تشدید پسوریازیس شود.
یک ضد آفتاب با طیف گسترده و ضدآب با SPF حداقل ۳۰ برای افرادی که فعالیت های آبی انجام می دهند بهترین است. برای یک مرطوب کننده، آکادمی پوست آمریکا یک محصول بدون عطر، ترجیحا یک کرم یا پماد معمولی را توصیه می کند.
بعد از شنا
شستشو: یک دوش یا حمام سریع می تواند به حذف کلر باقی مانده یا بقایای معدنی و مواد شیمیایی که ممکن است باعث تحریک پوست شود کمک کند.
به آرامی خشک کنید: به جای مالش، پوست را با حوله خشک کنید. و مراقب باشید بیش از حد خشک نشود. پوست باید کمی مرطوب باشد.
مرطوب کردن: در عرض ۳ تا ۵ دقیقه پس از خشک شدن، یک لایه دیگر از مرطوب کننده را به پوست خود بمالید.
رفتن به استخر برای پسوریازیس ممکن است به تسکین علائم پسوریازیس کمک کند. آب گرم می تواند به شل شدن سلول های پوسته پوسته شدن پوست کمک کند و آب نمک ممکن است التهاب و تحریک در پوست را کاهش دهد.
با این حال، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آب نمک و هرگونه قرار گرفتن در معرض کلر و سایر مواد شیمیایی در استخرها می تواند علائم را بدتر کند ، بنابراین اتخاذ چند استراتژی مراقبتی کلیدی است.
مرطوب کردن قبل و بعد از شنا و استفاده از ضدآفتاب ضدآب ( واتر پروف ) می تواند به افراد مبتلا به پسوریازیس کمک کند تا تابستان امسال بیشترین بهره را از فعالیت های آبی داشته باشند.