کارشناسان تخمین می زنند که حدود ۴ میلیون بزرگسال در ایالات متحده فیبرومیالژیا دارند. این وضعیت باعث درد گسترده، مه مغزی و تغییرات خلقی می شود. با این حال، علائم بسیار بیشتر و کمتر رایجی وجود دارد که ممکن است فرد تجربه کند.
به خواندن ادامه دهید تا بدانید چه علائم دیگری ممکن است نشانه فیبرومیالژیا باشد، چه چیزی باعث آنها می شود و چگونه می توان آنها را درمان کرد.
قصد داریم علائم نادری که ممکنه با فیبرومیالژی در بدن شما آشکار شود آشنایتان کنیم و روش های مقابله با هرکدام از این عوارض نادر فیبرومیالژیا را توضیح خواهیم داد
آیا بی حسی و گزگز می تواند نشانه فیبرومیالژیا باشد؟
فیبرومیالژیا ممکن است باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن اندام های بدن ، که به آن پارستزی نیز گفته می شود، در اندام ها (بازوها، پاها، دست ها به دلیل حساس بودن یا فشرده شدن بیش از حد اعصاب شود. ممکن است احساس سوزش یا سوزش داشته باشد.
درمان پارستزی با هدف رسیدگی به علت اصلی است. در این مورد، فیبرومیالژیا را می توان با داروهای مختلفی که درد و التهاب عصبی را برطرف می کنند، درمان کرد
می توانید پارستزی را در خانه با داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) و مسکن های موضعی کنترل کنید.
آیا سندرم پای بی قرار می تواند نشانه فیبرومیالژیا باشد؟
این نشانه یکی از علائم نادر فیبرومیالژی می تواند باشد و معمولا ده در صد از افراد مبتلا به فیبرومیالژی را در گیر می کند ، سندرم پای بی قرار (RLS) ممکن است باعث ایجاد احساسات ناراحت کننده (خارش) در پاها و تمایل به حرکت دادن پاها شود. RLS با اختلالات خواب مرتبط است، که می تواند تا ۹۹٪ از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا را تحت تاثیر قرار دهد.
RLS قابل درمان نیست، اما با مواردی مانند مکمل‌های آهن، داروهای ضد تشنج، بنزودیازپین‌ها و – در موارد شدید – مواد افیونی مدیریت می‌شود. داروهای افزایش دهنده دوپامین (عوامل دوپامینرژیک) نیز ممکن است کمک کنند اما در صورت استفاده طولانی مدت عوارض جانبی ایجاد کنند.
مدیریت RLS در خانه شامل موارد زیر است:
- اجتناب از سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و مصرف کافئین
- پیروی از عادات خوب بهداشت خواب
- ورزش منظم، از جمله کشش
- گرفتن حمام های گرم
- استفاده از پدهای گرمایشی یا کیسه های یخ
آیا سیستیت بینابینی می تواند نشانه فیبرومیالژیا باشد؟
سیستیت بینابینی (IC) که به آن سندروم مثانه دردناک نیز می گویند ، یک بیماری مربوط به مثانه است که با درد و فشار مشخص می شود. علت دقیق IC ناشناخته است، اما ممکن است در اثر عواملی مانند استرس و التهاب ایجاد شود.
پزشک ممکن است تغییرات رژیم غذایی، ترک سیگار و کاهش استرس را پیشنهاد دهد. هیدراته ماندن و ورزش منظم از دیگر کارهای مهمی است که می توانید برای مدیریت سندروم مثانه دردناک انجام دهید.
آیا حساسیت کمری پارا نخاعی می تواند نشانه فیبرومیالژیا باشد؟
تندرنس کمری پارا نخاعی به کمردرد نیز معروف است. این علامت بالقوه فیبرومیالژیا می تواند به درد عمومی عضلانی، سفتی و حساسیت احساس شده در سایر قسمت های بدن مربوط باشد.
تا ۵۲ درصد از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا ممکن است کمردرد را تجربه کنند. می توان آن را در قسمت فوقانی یا پایین کمر احساس کرد
درمان کمردرد بستگی به شدت درد دارد. می توان آن را با داروهای تجویزی مانند دولوکستین درمان کرد.
ماساژ، طب سوزنی، فیزیوتراپی و مراقبت های کایروپراکتیک دیگر درمان های ممکن است.
در خانه، ممکن است کمردرد را با پدهای گرم کننده و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی OTC (NSAIDs) کنترل کنید.
آیا حساسیت به لمس می تواند نشانه فیبرومیالژیا باشد؟
حساسیت بیش از حد به لمس، که آلوداینیا نیز نامیده می‌شود، ممکن است ناشی از پیام‌های ترکیبی از نورون‌های مغز باشد که در صورت عدم وجود درد واقعی، سیگنال‌های درد را ارسال می‌کنند. محققان توضیح می دهند که علت واقعی اغلب ناشناخته است.
آلودینیا به صورت جداگانه درمان می شود. ممکن است برای درمان فیزیوتراپی، حمایت روانی، و داروهای خوراکی (مانند آنتاگونیست های کانال کلسیم، NSAID ها و غیره) توسط پزشک تجویز شود
بدون درمان، آلوداینیا ممکن است در طول زمان بدتر شود. شما می توانید با کار بر روی کاهش استرس و پذیرش اینکه درد ممکن است به طور کامل از بین نرود، آن را مدیریت کنید.
سایر علائم و نشانه های غیر معمول فیبرومیالژیا
فیبرومیالژیا روی هر فرد به روشی متفاوت تأثیر می گذارد. فراتر از علائم معمول، سایر علائم کمتر رایج دیگر فیبرومیالژیا وجود دارد.
آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تعریق بیش از حد (هیپرهیدروزیس)
- ایجاد توده های پوستی (لیپوم)
- اسپاسم عضلانی (دیستونی)
- درد صورت یا فک (مانند سندرم مفصل گیجگاهی فکی)
- مشکلات گوارشی (مانند سندرم روده تحریک پذیر، یبوست یا نفخ)
درمان ممکن است نشانه های خاص را هدف قرار دهد، یا پزشک شما ممکن است درمان هایی را برای خود فیبرومیالژیا پیشنهاد دهد.
داروها عبارتند از:
- دولوکستین (Cymbalta)
- میلناسیپران (Savella)
- پرگابالین (Lyrica)