Skip to main content


آرتریت روماتوئید یا همان روماتیسم اگر در مراحل اولیه و زودهنگام تشخیص داده شود و درمان آغاز گردد علائم روماتیسم را می توان تا حد زیادی کاهش داد و حتی ممکن است به طور کامل از بین برد.

اهمیت تشخیص صحیح، به ویژه در مراحل اولیه بیماری و به صورت زودهنگام ، امری بسیار مهم و حیاتی است و افرادی که به خصوص در خانواده و فامیل دچار بیماری های ارتریتی هستند باید به صورت مرتب چکاپ شده و علایم ظاهری را جدی بگیرند

تشخیص زودهنگام آرتریت روماتوئید (RA) یک چالش مهم برای روماتولوژیست های بالینی است.

این به این دلیل است که شواهد قابل توجهی وجود دارد که آغاز درمان زودهنگام با داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده سیستم ایمنی بدن منجر به نتیجه بهتر و درصد موفقیت امیز بودن درمان را بالا خواهد برد

اینکه به صورت ظاهری علایمی در بدن خود ببینید و به روماتولوژیست مراجعه کنید تشخیص ان به شما بستگی دارد سعی داریم مهمترین علایمی که در شروع بیماری روماتیسم و به صورت زودهنگام در بدن بیمار ظاهر می شود را شرح دهیم

اولین علائم روماتیسم که به تشخیص آن کمک می کند


گاهی اوقات تشخیص ارتریت روماتوئید ممکن است سخت باشد. علائم ممکن است بیایند و بروند، و در همه افرادی که آن را دارند یکسان نیست. اما پزشکان به دنبال موارد خاصی هستند:

  • درد / تورم / سفتی مفاصل، به ویژه در مفاصل کوچک مانند مچ دست یا پا
  • ادامه ناراحتی حداقل به مدت ۶ هفته
  • سفتی و خشکی صبحگاهی که حداقل ۳۰ دقیقه هنگام بیدار شدن از خواب طول بکشد
  • خستگی
  • از دست دادن اشتها


هیچ آزمایشی وجود ندارد که به پزشکان پاسخ روشنی بدهد. و در مراحل اولیه، روماتیسم می تواند شبیه سایر بیماری ها مانند:

  • لوپوس
  • سندرم شوگرن
  • آرتریت پسوریاتیک
  • آرتریت لایم
  • آرتروز

به همین دلیل است که پزشک شما برای کمک به تشخیص علت درد و سایر علائم به موارد زیادی تکیه می کند.

آزمایش خون برای تشخیص زودهنگام روماتیسم


در اینجا برخی از مواردی است که می توانید انتظار داشته باشید در زمان ملاقات شما با پزشک روماتولوژیست اتفاق بیفتد، اگر پزشک فکر می کند که شما مبتلا به روماتیسم هستید.

سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی:

پزشک شما در مورد گذشته و بستگان شما سوال خواهد کرد. اگر فردی در خانواده و فاهمیل شما مبتلا به آرتریت روماتوئید باشد، ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر باشد.

معاینه فیزیکی:

پزشک ، مفاصل شما را از نظر تورم، حساسیت و دامنه حرکتی بررسی می کند. روماتیسم معمولا به چندین مفصل ضربه میزند.

آزمایش خون آنتی بادی:

پزشکان به دنبال پروتئین های خاصی هستند که در هنگام ابتلا به روماتوئید در خون شما ظاهر می شوند. این پروتئین ها به اشتباه سلول های سالم را هدف قرار می دهند و روند التهاب را آغاز می کنند. بنابراین یک نتیجه تست بالا یا مثبت به این معنی است که التهاب در بدن شما وجود دارد.

فاکتور روماتوئید (RF): سطوح بالا (بیش از ۲۰ واحد در میلی لیتر)
Anti-CCP (پپتید سیترولین دار ضد حلقوی): سطوح بالا (بیش از ۲۰ واحد در میلی لیتر)
ANA یا آنتی بادی های ضد هسته ای: نتایج مثبت یا منفی هستند

همه افراد مبتلا به روماتیسم این پروتئین ها را ندارند.

سایر آزمایشات خون: علاوه بر RF و anti-CCP، سایر آزمایشات خون می تواند شامل موارد زیر باشد:

شمارش کامل خون: به پزشک شما کمک می کند تا کم خونی (گلبول های قرمز خون پایین) را که در رماتیسم رایج است، پیدا کند. پزشک به دنبال چهار چیز است:

گلبول های سفید ۴.۸-۱۰.۸
گلبول های قرمز ۴.۷-۶.۱
هموگلوبین ۱۴.۰-۱۸.۰
هماتوکریت ۴۲-۵۲
پلاکت ۱۵۰-۴۵۰
سرعت رسوب گلبول های قرمز: این میزان سرعت جمع شدن و سقوط گلبول های قرمز خون به ته لوله شیشه ای را در عرض یک ساعت اندازه گیری می کند. پزشک شما ممکن است آن را نرخ sed بنامد.

محدوده های نرمال عبارتند از:

مردان کمتر از ۵۰ سال: ۰-۱۵ میلی متر در ساعت
مردان بالای ۵۰ سال: ۰-۲۰ میلی متر در ساعت
زنان کمتر از ۵۰ سال: ۰-۲۰ میلی متر در ساعت
زنان بالای ۵۰ سال: ۰-۳۰ میلی متر در ساعت

پروتئین واکنشی C: این آزمایش سطح پروتئینی را که کبد شما در هنگام وجود التهاب می سازد، اندازه گیری می کند. نتایج از فردی به فرد دیگر و آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر متفاوت است، اما در بیشتر مواقع یک نتیجه طبیعی کمتر از ۱.۰ است.

آزمایش‌های تصویربرداری:

این آزمایش‌ها می‌توانند به پزشک کمک کنند تا شدت بیماری شما را تشخیص دهد و پیشرفت آن را در طول زمان پیگیری کند.

اشعه ایکس می تواند نشان دهد که آیا (و چه مقدار) آسیب مفصلی دارید، اگرچه آسیب مفصلی ممکن است در اوایل روماتیسم ظاهر نشود.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و سونوگرافی تصویر دقیق تری از مفاصل شما ارائه می دهد. این اسکن‌ها معمولاً برای تشخیص آرتریت روماتوئید استفاده نمی‌شوند، اما می‌توانند به پزشکان در تشخیص زودهنگام آن کمک کنند.


در مجموع بیماری های خود ایمنی بیشتر به ژنتیک مربوط هستند حتما جویا بشید که این بیماری در خانواده ، فامیل نزدیک داشته اید یا خیر و در صورت بودن آن حتما زیر نظر پزشک روماتولوژیست مداوم چکاپ شده و کوچکترین علایم را جدی بگیرید و به پزشک خود گزارش دهید

تشخیص سریع و زودهنگام روماتیسم حتی می تواند منجر به درمان قطعی این بیماری گردد